СЕН

Рангсиз тушларимга кириб келдинг сен!
Яна қайтиб келди гул, баҳорларим.
Бинафша лабида ҳанда, табассум,
Дилимдан тўкилди дилғуборларим.

Русчадан Ортиқбой Абдуллаев таржимаси

Эрта тонгда шаҳар бўйлаб завод гудокларининг чинқириғи янгради. Кўчаларни тун бўйи босиб ётган кулранг туман судралиб борар, ёмғир майдалаб ёғар эди. Секин-аста тарқала бошлаган бу тонгги совуқ туман ҳавонинг очиқ бўлишидан эмас, аксинча, бугун ҳам диққинафас, оғир, ёмғирли кун келишидан дарак берарди. Гудоклар анча вақтгача қичқириб турди, дастлаб секин, битта, иккита, учта, сўнг кўплаган чинқириқлар тонг олдидан ҳордиқ олаётган шаҳарнинг кулранг осмонига сингиб кетди. Завод гудоклари янграр, шаҳар чеккасидан тинимсиз келиб-кетиб турган поэздларни тортувчи паровозларнинг бўғиқ вишиллаб чийиллаган товуши тўхтовсиз эшитилиб турарди.

Тожик тилидан Ўринбой Усмон таржимаси

Жамшид Ҳабиб янги фарзандлик бўлган ҳамкасби Шамидани кўриб келиш учун туғ-руқхонага шошарди. Бир йил олдин қомати озғин, лекин чиройли бу қиз такрор-такрор йўқ, бўлмайди, дейишига қарамасдан барибир ўзи билан ҳамқишлоқ бўлган бир тожирга турмушга чиқди. Унинг қаттиқ қаршилик кўрсатишига сабаб танлаган касбини ниҳоятда яхши кўриши ва оппоқ келинлик либоси юрак орзулари учун кафанга айланишидан чўчи-ши эди. У эри бошқа ишлашга қўймаслигидан ё ўзи оилавий масъулизтлар остида қолиб кетишидан хавотирда эди.

Инглиз тилидан Шаҳноза Раҳмонова таржимаси

Ота одатдагидек ишдан кеч қайтди. Ҳорғин, ҳафсаласиз, пажмурда гавдасини аранг судраб остона ҳатлади. Бўсағада уни мижжа қоқмай кўзлари тўрт бўлиб, интиқ кутаётган 5 яшар ўғли қарши олди.
— Салом, дада! – деди у қувончдан кўзлари порлаб.
— Салом, бўталоғим, ҳалиям ётмадингми?
— Йўқ. – дея жавоб берди бола ва сабрсизлик билан сўради. — Дада, майлими сизга савол берсам?

Жек Лондоннинг "Мартин Иден" асарига тақриз ёзиш бўйича эълон қилган танловимиз ғолиблар билан танишинг:

🥇 Бирнинчи ўрин — Илҳом Салимов
🥈 Иккинчи ўрин — Гулҳаё Уралова
🥉 Учинчи ўрин — Шоҳрух Усмонов

Танловда иштирок этган барчага ўз миннаддорчилигимизни билдириб қоламиз!

Мартин Иден фожеаси

“Далли туғён,
Аламкор бир ҳис
Сиғдирмади уни заминга”
(Анвар Обиджон)

Буюк инглиз ёзувчиси Жек Лондоннинг “Мартин Иден”  романи асосан автобиографик асар ҳисобланади. Роман худдики муаллифнинг иқрори янглиғ ёхуд воқеалар марказида турувчи бош қахрамон тақдири орқали ўз келажагини башорат қилишга урингандай таассурот қолдиради.

Етуклик ҳайратлари 

Инсон боласи енгилиб, енгилганига рози бўлиб кетавериш учун яратилмаган.Одамзодни янчиб ташлаш мумкин лекин уни енгиб бўлмайди.
Эрнест Ҳемингуей

«Мартен Иден»ни ўсмирлик давримда ўқиб чиққандим.Ёши улғайгани сари инсоннинг ҳайратлари ҳам каттариб боришига яна бир бора амин бўлдим.Чунки илк ўқиган пайтимдаги таассуротим беғубор туйғулар билан,яқинда ўқиб чиққандагиси эса чўнг изтироб билан суғорилган.Бир сўз билан айтганда, роман Юрак қони билан ёзилган.Романни ўқиб, дастлаб ўзимдан уялдим

Мартин Иден

Бу китоб жисму фиғонимдир менинг,
Бу калом жону жаҳонимдир менинг.

Юқоридаги  Григор Нарекатсига тегишли. Шунингдек, Чингиз Айтматовнинг “Асрга татигулик кун” китобига эпиграф қилиб олинган. Мен эса ҳар сафар “Мартин Иден” ни эслаганимда хаёлимдан шу байт ўтади. Ҳар бир китобхоннинг адабиётга олиб кирган бир китоби, ҳар одамнинг яшашни бошлатган бир воқеаси бўлади. Қолган умри давомида қанчалар кўп ва яхши китобларни ўқимасин, қанчалар қайғули ва шодон кунларни яшамасин, бир китоб ва бир ҳодиса энг муҳимлигича қолаверади. “Бу китоб  жисму фиғонимдир менинг…”

Рус тилидан Назира Жўраева

Кеч кирганида дераза олдига келиб ўтираман-да, шуъладан тўқ қизил тус олган булутларнинг уфққа чўкишини томоша қиламан. Майсаларга шабнам тушиб сўлғин тус олгандек сезаман ўзимни, буғдой бошоқчалари эгилгандек бошимни қуйи соламан.
Шундай пайтларда доимо деворда осиғлиқ эски скрипкани оламан-да, созлай бошлайман. Билмайман, қандай қилиб бўлса-да, созанда бўлишни ўз олдимга мақсад қилиб қўйганман. Овозлар, оҳанг, куй – ҳаммаси дарҳол ўз-ўзидан чиқа қолади. Охирига бориб нима чалганимни ҳечам эслолмайман.

Яқин ўтмиш кунларининг бирида.

Орқаси очиқ юк машинаси кўприкдан ўтди-ю чийиллаб тўхтади. Орқа тарафдан аввал сумканинг ерга тушгани, сўнг эса хром этикнинг тапиллаган товуши қулоққа чалинди. Ва дароздан келган, қисиқ кўзли, қотма йигит ҳайдовчига чуқур миннатдорлик билдириб, йўлни кесиб ўта бошлади. Аскарча кийинган йигитнинг ҳозирги ҳолатига тушуниб бўлмас эди - устидаги кийимига ҳамда соғинчдан энтикиб турган кўзларига қараб туриб, узоқ йиллардан бери уйни кўрмаган одамни; оқ-оппоқ оқариб турган ангорига, юрганда сал-сал чайқалиб, асабий қадам ташлашига қараб бирор фалокат туфайли уйга шошаётган одамнинг ифодасини ҳам туйиш мумкин эди.